Kamp je zelf met een burn-out? Of iemand van uw vrienden of familie? Of één van uw collega’s?
Er is veel over te lezen en ieder verhaal is anders. We zijn dan ook allen uniek. Gelukkig maar en dit maakt het leven dan ook zo boeiend.
Diegenen die te kampen hebben met een burn-out zijn héél vaak héél plichtsbewuste & hardwerkende personen.
Tot het licht toch uitgaat … voor de persoon zelf komt dit altijd zeer ongelegen en vaak onaangekondigd … of je had het toch zelf zien aankomen maar dacht je “zover zal het bij mij toch niet komen? “. Uw omgeving daarentegen had misschien al lang iets door … maar er was geen zeggen aan. Je wilde niet luisteren … niet naar uzelf en naar de mensen die om u geven.
Waarom heb ik te kampen met een burn-out en mijn broer/zus of vriend/vriendin niet? En waarom kreeg ik bv zelfs 2 x een burn-out? Was ik dan zo hardleers of koppig? Ja, ik ben wel een ezel, ik kom uit Ezelgem (Kuurne) 😉
Het heeft te maken met je omstandigheden, je persoonlijkheid, je genen, je omgeving en je normen en waarden. Het is dus niet zo dat je alleen van hard werken een burnout krijgt. Er spelen een hoop extra factoren mee die een aanleiding kunnen geven. Zoals bijvoorbeeld:
Zo kan ik nog lang doorgaan … de rekker rekt uit en rekt verder en verder uit … tot hij op een dag springt. Je kan perfect een perfectionist zijn die nooit een burn-out krijgt.
Een burn-out krijg je door te lang in uw reserves te gaan. Vergeet niet op tijd & stond bij te tanken. Uw lichaam sputtert tegen en valt op een dag gewoon stil. En daar lig je dan.
Na de inspanning volgt de ontspanning … als je langdurig geen rekening houdt met de ontspanning kan de rekker wel eens springen. Ieder lichaam is anders gebouwd en de ene rekker is al sterker gebouwd dan de andere.
In oktober 2013 kreeg ik duidelijke signalen van mijn lichaam, ik was toen 36 jaar (mijn kinderen waren toen 8 jaar & 6 jaar oud). Ik was volop aan het gaan voor mijn job binnen het familiebedrijf (een horecazaak). Ik werkte in de week van dinsdag tot en met vrijdag en dan begon het weekendwerk. Het was voor mezelf echt uitputtend. Tot mijn lichaam begon tegen te sputteren.
Het enige dat ik toen vooral wou van mijn dokter was:
Hoelang kan zoiets duren? Hoelang duurt het vooraleer de nieren & bijnieren terug OK zijn?
Vanaf wanneer kan en mag ik het werk terug voor de volle 100 % hervatten ( mits een aantal aanpassingen)?
TIP 1 : GA NAAR UW HUISARTS
Na mijn doktersbezoek stelde mijn huisarts toen voor om een cursus Mindfulness te gaan volgen.
Dat heb ik dan ook gedaan en daar draag ik nu nog de vruchten van. Mindfulness for the win 🙂
Ik organiseer workshops rond Mindfulness, blijf me volgen op Instagram of hier op deze website om op de hoogte te blijven van aankomende activiteiten. Ik organiseer ook retreats in het buitenland.
Inside Out Retreats naar Portugal.
Wil je mee op reis? Hier kan je inschrijven!
TIP 2: ZOEK EXTRA BEGELEIDING DIE BIJ JOU PAST!
In 2014 ben ik naar een gezondheidstherapeute/coach beginnen gaan. Een goed gesprek en een deugddoende massage die al mijn stramme spieren in mijn rug & nek & schouders hielp losmaken.
Een coach is een klankbord, een spiegel maar ook een wegwijzer. Het is niet de bedoeling dat je als toerist meegaat op een cruiseschip en het allemaal overlaat aan de kapitein. Het is de bedoeling dat jij kapitein bent van uw leven en van uw gewenste doelen. Het is aan de coach om de kapitein te begeleiden en bepaalde doelstellingen scherp te stellen en eventueel te kijken voor een haalbaar stappenplan.
Zo ben ik zelf ook stap voor stap aan mezelf beginnen werken! Je bent steeds onderweg … met vallen en opstaan!
TIP 3: ZOEK DE STILTE OP!
Begin 2015 ben ik dan een weekje naar de Stiltehoeve in Moerkerke Damme gegaan. 5 dagen in stilte … op mijn eentje. Er waren die week misschien nog 2 andere gasten. We mediteerden 3 x per dag. Ik had dit nog nooit gedaan. Een uur lang stilzitten was niets voor mij. Alles trok gewoon tegen en ik voelde overal precies wel ergens pijn … ik begreep niet hoe die anderen daarin slaagden. Maar ik volgde en probeerde het ook. Met vallen en opstaan. Het deed mij uiteindelijk wel enorm veel deugd. Vooral de lange wandelingen in de buurt van Moerkerke Damme, midden in de natuur. In weer & wind. Tot er een mooie regenboog tevoorschijn kwam. Het moest een teken zijn.
Ik nam toen een duik naar binnen. Dit was confronterend. Want ik nam daar zelden de tijd voor. Ik had het daarvoor veel te druk met mijn job, 2 kleine kinderen, mijn man en dan ook nog een grote vriendenkring. Naast alle netwerkevents die ik in die tijd dan ook nog eens afschuimde.
Ik vond alles tof. Ik was graag overal bij. Toen bestond het woord FOMO nog niet … maar dit was wel op mijn lijf geschreven 😉 ( FEAR of MISSING out ).
Ben ik nu een kluizenaar geworden? Nee helemaal niet, maar ik kies wel veel BEWUSTER wat wel en wat niet.
Die week in de stiltehoeve was eventjes alles terug RESETTEN! Net zoals ge uwen computer of gsm eens helemaal aflegt om dan alle programma’s rustig terug op te starten. Ik voelde mij als herboren na die 5 dagen … Zo’n “stilte retreat” kan ik iedereen aanbevelen. Je hoeft daarvoor nog niet gecrasht te zijn. Want dan is het eigenlijk al te laat … alhoewel … het is nooit te laat!
Dit is een foto genomen tijdens mijn stilteweek ( februari 2015 ).
Eind 2018 voelde ik helaas dezelfde symptomen opkomen … de vermoeidheid sloop er terug in en ik had vooral terug veel last van spanningshoofdpijn. Dan heb ik mezelf voorgenomen om eens deftig naar mezelf te luisteren en heb ik 3 maanden een TIME-OUT genomen. Na die time-out had ik een plan opgemaakt om mijn U-turn voor te bereiden, dit in samenspraak met de adviesraad & de familieraad. Ik ben iemand die durft springen maar ik wilde wel weten naar waar ik sprong. Mijn doel had ik heel helder gesteld. Ik had de voorbije jaren dan ook heel veel opleidingen gevolgd. De tijd was rijp voor mezelf om uit te vliegen. Lees hier mijn volledig verhaal.
Ik ben dan ook héél dankbaar voor deze periode van reflectie. Sommigen hebben de voorbije periode misschien ook goed kunnen gebruiken om even stil te staan? Of net niet …
Ik wou indertijd dat er een TOVER PILLETJE bestond die mij INSTANT terug FIT & HAPPY ging maken. Nu weet ik dat dit zo niet werkt. De mens zit ingenieus en complex in mekaar. Soms is het nodig om bepaalde zaken even te resetten of te herprogrammeren.
Ik geef toe … zonder externe hulp stond ik niet waar ik nu sta.
De onderliggende oorzaken blootleggen en de fysieke ondersteuning hebben bij mij voor wonderen gezorgd.
Het is zo belangrijk om hulp te zoeken die bij u past. Durven om hulp vragen, vraagt om moed! En is dus geen teken van zwakte, integendeel.
Contacteer mij en stuur mij een mailtje!
PS: Wens je graag mijn newsletters te ontvangen? Schrijf je in via deze link!