Ik ben het boek “Ben ik een goede moeder?” van Marijke Libert aan het lezen. Voor dat boek heeft ze 100 moeders geïnterviewd. Moeders van alle lagen van de bevolking, van pleegmoeders, onthaalmoeders tot moeders met 10 kinderen … Je hoeft geen biologische moeder te zijn om ook een moeder te zijn! Er stonden tijdens het interview maar 2 vragen vast. De eerste vraag was: “Wanneer is uw moedergevoel gekomen?” En de tweede vraag was: “Hoeveel punten geef je uwzelf op 10 als moeder”.
Wat me opvalt is, hoe kritisch moeders zijn voor zichzelf. Er gaf nog geen enkele moeder zichzelf een 10! De meeste hangen tussen de 7 & de 7,5 op 10. Wat zeker niet slecht is. Maar moeders vinden vaak dat ze het nog beter kunnen. De meeste moeders wensen meer tijd te kunnen doorbrengen met hun kroost. Is dit niet iets typisch voor onze huidige maatschappij?
Hoeveel ik mezelf dan geef als moeder? Soms een 2 ( zeker als het op mijn kookkunsten aankomt 🤦♀️ ), soms een 6 en soms zelfs een 10! Ik blijf het moeilijk vinden om mezelf eeen quotering te geven. Dus vroeg ik het dan maar eens zelf aan mijn 2 kinderen, ik kreeg al meer van de één dan van de andere … als ik het gemiddelde neem, krijg ik een 7.75 … ben ik best tevreden mee. Ik had mezelf een gemiddelde van 7.5 gegeven. Ik probeer hier dan ook wel mindful op te reageren. Maw ik probeer mild te zijn tegenover mezelf. Ik doe de dingen altijd met de juiste intentie. Daar draait het toch om!
Moeders willen vooral dat hun kinderen gelukkig zijn! Daarvoor moet je zelf ook gelukkig zijn. Want dat geluk straal je af … daarom blijft het oh zo belangrijk om uzelf niet volledig weg te cijferen! Integendeel! Goed voor onszelf blijven zorgen is van primordiaal belang! Mochten we dit al eens vergeten 😉
#selfcare
Veel moeders kampen ook met overbescherming … het loslaten blijkt voor velen een moeilijk onderwerp.
Zelf ben ik niet zo’n moederhen die op haar eieren blijft zitten na het broeden. Ik wil ze vooral ondersteunen … zodanig dat ze zelfstandig kunnen (uit)vliegen! Ik heb ook geen moeite om naar het buitenland te gaan voor mijn werk of voor mijn een uitstapje met vriendinnen.
Dat moedergevoel zat er bij mij al van héél jong in. Ik speelde vroeger dan ook uren met poppen. Ik stak toen al een pop onder mijn pull en ik voelde mij een al een moeder. Met mijn poppen (ze kregen dan ook allemaal een naam) rondom mij voelde al zo écht. Ik had graag kinderen gekregen voor mijn 30ste. Dit is gelukt en ik ben daar héél dankbaar voor. Want het loopt niet altijd allemaal zoals gewenst … Ik was 28 toen ik voor het eerst mama werd van een dochter. En net 30 toen ik voor de 2de keer mama werd, en dit keer van een zoon. Ik was overweldigd. Ik zat op een roze wolk en genoot van het prille moederschap. De 2de zwangerschap beleefde ik nog net iets bewuster. Ik was ook iets minder misselijk dan de eerste keer. Dat hielp natuurlijk ook wel. De borstvoeding vond ik ook zo’n dankbaar geschenk van onze moeder natuur. Het was niet alleen ongeloofelijk verbindend … het was ook heel practisch 🙂 Ik was blij dat het mij lukte …
Na 2 maanden bouwde ik de borstvoeding af om terug aan het werk te gaan. Dit voelde voor mij toen te vroeg … en vanaf dan is er heel veel tweestrijd gekomen. Mijn yin & yang waren toen niet écht in balans 😏.
Schuldgevoelens. Die zijn er ook gekomen vanaf ik mama werd. Ik had vooral schuldgevoelens wanneer ik er niet was voor de kinderen. In het weekend, in de week ’s avonds omdat ik naar één of ander netwerkevent was enz. Gelukkig zijn die ambetante gevoelens er niet meer. Dankzij mental coaching & mindfulness ben ik een veel evenwichtigere moeder geworden. Ik heb daar dus leren mee omgaan. Thank God …
Wat me ook opviel in dat boek, is dat mama’s met kinderen met een mentale of fysieke beperking vaak met een schuldgevoel zitten … Ze vragen zich vooral af wat ze ‘fout’ gedaan hebben tijdens hun zwangerschap. Nog eens stevig doorgezakt op een feestje toen ze net zwanger waren en het nog niet wisten … of blijven roken of slechte voeding gegeten tijdens de zwangerschap enz… sommigen proberen dit schuldgevoel te compenseren door net die kinderen over te beschermen … wat niet altijd de beste oplossing is!
Wat ik leuk vind aan het moederschap, is dat ik nog iedere dag bijleer. Op dit moment zijn mijn kinderen mijn leraar! Ze werken als spiegels. Ik steek nieuwe zaken op van hen. Ik ben blij dat ik dus nog steeds kan groeien als mama & dus als persoon!
Ik probeer zo mindful mogelijk door het leven te gaan, de ene dag gaat dit dan ook al gemakkelijker dan de andere. Op deze manier probeer ik mijn kinderen ook op te voeden. Het is vroeger nog heel anders geweest! Ik kon nogal fel of luid reageren wanneer mijn kookpunt bereikt was. Nu probeer ik het niet meer zover te laten komen.
Zo probeer ik ze mindful te leren eten … dat ze bewust weten wat ze eten. En dat ze de smaken in zich opnemen. Daarin heb ik écht wel geluk want ze eten bijna alles graag & vinden het meestal ook leuk om nieuwe dingen uit te proberen. Buiten mijn vegetarische kookkunsten. Zelf ben ik niet de allerbeste kokkin … daar scoor ik als moeder écht heel zwak 🙈
Ik volgde onlangs nochtans een paar lessen vegetarisch koken … kwestie van hier wat variatie op het menu te brengen … en dat viel bij mijn kinderen nu niet voor de volle 100 % in de smaak. Dus ook hier heb ik nog wat verbeter punten te behalen ;-)))
Welke dingen wil ik hen zeker meegeven?
Mijn passie’s die ik graag doorgeef :
Dit vond ik ook nog een mooi citaat uit het boek ‘Ben ik een goede moeder?’. Ik deel het ook graag met jullie.
Aandacht, tederheid en je tijd nemen is de basis voor alles!
Momenteel ben ik in hun ogen nog vaak “die zagende mama” … maar hopelijk zullen ze later dankbaar zijn voor alle kansen die ze gekregen hebben en de waardes die we proberen mee te geven oppikken en er iets moois mee doen!
Ik luister héél graag naar tips & trics van vriendinnen of andere moeders hoe ik bepaalde zaken nog beter kan aanpakken … dit is ook de reden waarom ik het boek van Marijke Libert meebracht van de bib. Het lezen van dit boek zet aan tot reflectie … “Doe ik het goed”, “Kan het nog beter?” … Naast alle opvoedkundige boeken, mag je gewoon nooit uw eigen buikgevoel onderdrukken. De intuïtie laat een moeder niet snel in de steek … 🙏
Kinderen zie je onvoorwaardelijk graag! Ik ben dan ook zoooooooooooooo ontzettend dankbaar dat ik mama kan zijn van mijn 2 “SPECIAL ONES” ❤️❤️❤️ Ik ben apeTROTS op hen!
