Foto van in de krant De Morgen
Bijlage ZENO ” artikel : STILTEZOEKER – februari 2016
Ik hou héél erg véél van STILTE!
Ik denk dat ik reeds als kind van de stilte hou. Als kind kon ik mij uren in stilte bezighouden met mijn poppen. Ik had niemand nodig. Ik zat volledig in mijn wereld. Een wereld zonder zorgen. Alleen maar puur geluk.
Als ik 12 jaar was zat ik op internaat. Ik vond dit een geweldige tijd … ook ’s avonds bij uw vriendinnetjes kunnen zijn. Maar ik hield ook van de momenten van rust & stilte in mijn kleine kamertje. Daar had ik de tijd om terug op te laden.
Met ouder worden ging ik niet meer bewust op zoek naar die stilte. Daar nam ik gewoonweg de tijd niet voor. Ik rende gewoon van de ene verplichting naar de andere en dan bij thuiskomst de zorg van 2 kleine kindjes …
Nu neem ik terug de tijd om die stilte te ervaren. Want de stilte brengt mij zoveel moois!
De stilte brengt mij … terug bij mezelf. De stilte brengt mij de antwoorden op de vragen die ik heb. De stilte brengt mijn creativiteit op gang als die vastzit, … de stilte brengt mij de hemel op aarde.
Momenteel lees ik het prachtig boekje “Stilte, jezelf staande houden in een wereld vol lawaai” van Erling Kagge. Een aanrader. Daar vond ik deze mooie stelling in terug:
Alles wat niet van binnenuit ( inside-out ) komt, is in zekere mate tweedehands informatie. Wat van buitenaf komt, is al een keer verteld. Dat wat belangrijk en uniek is, bevindt zich al in je!
Jon Fosse
Een voorwaarde hiervoor is wel dat je jezelf moet ’terugtrekken’ in een STILTE in jezelf!
De stilte in jezelf blijft een mysterie. Daarom vind ik het zo leuk om te leren mediteren. Het brengt mij altijd iets nieuws. Een nieuwe denkwijze, een nieuw inzicht … en zoveel meer. Dit is voor mij moeilijk te bevatten in woorden. Dan kan je maar beter gewoon zwijgen en genieten van de STILTE 😉
In 2014 had ik mijn eerste burn-out. Toen ben ik op zoek gegaan naar de stilte op aanraden van mijn Mental Coach. Zo ben ik terecht gekomen in Moerkerke-Damme voor een “stilteweek”. Zondagavond toegekomen om dan tot de donderdag in stilte de dagen door te brengen. Eten in stilte, 3 x per dag in stilte mediteren en veel wandelen in de natuur. Eventjes alles terug RESETTEN! Net zoals ge uwen computer of gsm eens helemaal aflegt om dan alle programma’s rustig terug op te starten. Ik voelde mij als herboren na die 5 dagen … Zo’n “stilte retreat” kan ik iedereen aanbevelen. Je hoeft daarvoor nog niet gecrasht te zijn 😉. Want dan is het eigenlijk al een beetje te laat … alhoewel … het is nooit te laat!
Dit is een foto genomen van tijdens mijn stilteweek ( februari 2015 ).
Wees vooral niet bang voor de confrontatie met jezelf … die komt er vroeg of laat toch 😉
In het boekje van Kagge staat ook : Stilte wordt nooit ouder … het is altijd nieuw. Onthoud ook dat de stilte die jij ervaart anders is dan de stilte die andere mensen ervaren. Iedereen heeft zijn eigen stilte.
Momenten van stilte leg ik ook altijd graag vast op beeld … zodanig dat ik er op hectische momenten nog eens kan naar terugblikken! Toevallig zijn het 3 foto’s van aan de zee. Maar als vuurtype 🔥 , kom ik écht tot rust bij water.
Beeld I : foto die ik zelf getrokken heb na mijn fotoshoot (coverfoto voor in de Morgen) in Oostende in februari 2016
Beeld II : foto is genomen in India ( Goa ) tijdens mijn allereeste innerlijke reis in maart 2018. Op de foto zit ik samen met een medebewoner van in de Ashram te mediteren.
Beeld III : foto is genomen in de haven van Juan Les Pins ( in het Zuiden van Frankrijk ) met mijn 2 kids op de voorgrond , januari 2019
Artikel van in de Morgen kan je via deze link terugvinden :
https://www.demorgen.be/nieuws/sinds-ik-vertraag-bruis-ik-van-creativiteit~b156ffca/
Waar vind je nog plaatsen van stilte? In Kuurne waar ik woon, heb ik op 5 minuutjes wandelen de Groene Long, dit is een prachtig klein stukje natuur … ik ga er eigenlijk veel te weinig naartoe.
Daar is er een bankje aan de teletubbieberg, ideaal om er even halt te houden. Er was onlangs zelfs een experiment in Kuurne. Zie Facebooklink.
In de bergen kan je ook stilte ervaren. Als ik aan het skiën ben en er is niemand anders op de piste. Dan stop ik even en geniet ik van de stilte. Dat is écht deconnecteren en genieten. In een museum heerst er vaak ook zo’n aparte stilte … omdat we misschien proberen te begrijpen wat de kunsteraar ons wilde proberen te vertellen … Aan een rustig gelegen meer of wanneer je tijdens de zomer onder een blote hemel kunt slapen en de enorme sterrenhemel kunt bewonderen … dit deed ik als kind wel vaker. Dan heerst er ook een bepaalde stilte … de stilte van de nacht. In de auto zet ik soms de radio af, zeker wanneer ik alleen in de auto zit.
In een kerk, als er niet net een dienst aan de gang is natuurlijk. Daarom ga ik heel graag een kerk binnen, ook als ik op vakantie ben. Ik ga ook graag naar een kerkhof. Sommigen vinden dit een lugubere plaats om er te vertoeven of vinden dat er rare energieën rondhangen maar ik heb daar geen last van. Integendeel. Ik kan er tot rust komen. Precies dan kom ik nog meer tot het besef van onze vergankelijkheid in dit leven … Hoe zou het zijn aan de overkant? Zou er daar soms ook zoveel lawaai zijn?
Toch vind ik het moeilijk om écht heel stille plaatsen te vinden. Ofwel hoor je een trein in de verte of een vliegtuig die overvliegt … we zijn ondertussen al zo gewoon geraakt al al die omgevingsgeluiden rondom ons. Of een mug in een stille kamer 😬
Ik heb onlangs zelfs oordoppen gekocht voor als ik naar een festival ga, niet dat ik dit veel doe, maar soms ga ik er heen voor mijn werk. Ik ga die de volgende keer ook aandoen als ik naar de spinning ga … die opzwepende muziek werkt wel motiverend maar als ze het zoooo loeihard zetten … nee bedankt 😉 Maar ik wil het plezier van de anderen natuurlijk niet bederven door te vragen om de muziek iets stiller te plaatsen.
Kunnen jullie ook genieten van de stilte? Zo ja, waar zoeken jullie die stilte dan meestal op? En wat doet de stilte met jullie?